W historii zdarzały się przypadki, że chrześcijanie ogarnięci za­pałem ascetycznym nie doceniali zdrowia i życia doczesnego. Były to jednak postawy sporadyczne i nie odzwierciedlające prawdziwie chrześcijańskiego nastawienia do tych wartości. Zarówno bowiem Pismo św. jak też tradycja, a więc dwa podstawowe źródła chrześcijańskie, traktują zdrowie i życie jako wielkie dobro, o które należy się troszczyć. Pełna szacunku postawa chrześcijańska wobec życia wynika z przekonania, że Bóg jest źródłem, dawcą i Panem każdej jego formy, również tej biologicznej, a ciało ludzkie uczestniczy w godności osoby. Jeżeli życie, a w konsekwencji także i zdrowie, zostało nam dane przez Boga jako dar, to nie możemy nim dysponować według własnego upodobania. Ponadto trzeba wziąć pod uwagę i to, że od zdrowia w dużej mierze zależy także równowaga i harmonia duszy.