Trzeba zauważyć, że problematyka poruszana dzisiaj przez bioetykę (eksperymenty medyczne, aborcja, eutanazja, przeszczepy, skażenie środowiska). Trudno jednak początki bioetyki wiązać z podejmowaniem tych problemów przez średniowiecznych autorów. Historia tej dyscypliny rozpoczyna się wraz z propozycją onkologa pracującego w University of Wisconsin, w Madison (USA), V.R. Pottera, aby przyjąć do słownika etyki nowy termin bioetyka i utworzyć nową dyscyplinę naukową o tej samej nazwie. Propozycja ta pojawiła się po raz pierwszy w roku 1970, w jego artykule zatytułowanym Bioethics: The Science of Survival, zamieszczonym w czasopiśmie Perspectives in Biology and Medicine.
Autor ten opublikował książkę zatytułowaną: Bioethics: Bridge to the Futurę, Englewood Cliffs. Napisał w niej, że „mostem wiodącym ludzkość ku przyszłości jest nowa dyscyplina naukowa”, która łączy znajomość biologii z wiedzą dotyczącą wartości ludzkich. Nazwa owej dyscypliny bioetyka odzwierciedla to połączenie dwu dziedzin wiedzy.
Ponieważ słowo bioetyka pojawiło się równocześnie w Instytucie Kennedy’ego przy Georgetown University założonym przez holenderskiego ginekologa Andre Hellegersa, zaistniał problem, kto pierwszy sformułował to określenie i komu należy przypisać jego autorstwo. R. Potter twierdzi, że zagadnieniami nowej dyscypliny naukowej zajmował się już od roku 1962, a w roku 1970 użył dwukrotnie określenia bioetyka w swoich publikacjach. Jego zdaniem, Andre Hellegers mógł poznać to określenie i problematykę z nim związaną z jego artykułów, ale mógł też sam na nie wpaść. Badacz tego problemu W. Reich uważa, że ojcostwo terminu bioetyka należy przypisać Potterowi.